Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

"Η Ελλάδα θα γίνει η Δανία του Νοτου" Αποκατάσταση της αλήθειας

Το Σαββατοκύριακο τελείωσε και μαζί του τέλειωσε και η ιώση που με ξεκ***σε!

Την ώρα που ψηνόμουν και το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να εκραγεί λόγω υπερθέρμανσης το soundtrack  ήταν κάτι σαν κι αυτό..

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Σκασμός!!!

Καλημέρα!
Με την τσίμπλα στο μάτι, άνοιξα την τηλεόραση να δώ αν όλα βαίνουν καλώς...
Στο άλτερ σχολίαζουν την κατάσταση με τους συμβασιούχους που έχουν κάνει κατάληψη στην Ακρόπολη! 
22 μήνες χωρίς δουλεία είναι οι άνθρωποι, το κράτος τους κοροιδεύει και ο θίασος του Αυτία μας λέει οτι είναι δυσφήμιση για την χώρα!
Δεν είναι ο αγώνας για τα δικαιώματα των εργαζομένων δυσφήμιση:
Δυσφήμιση είναι αυτό: 

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Απεργώ

Σήμερα δεν θα γράψω ουτε μια ανάρτηση!

Γιατι βαριέμαι!

Όσοι δεν το ανέχονται, δικαιούνται επιστροφή χρημάτων

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Είχε δίκιο!

Πρωί Δευτέρας σ'ενα στενό δρομάκι της Πρωτεύουσας...
 
Αμάξια παρκαρισμένα αριστερά και δεξιά, πάνω στο πεζοδρόμιο...

Εγώ πίσω απ'το τιμόνι και εκείνη (η γριούλα) μπρόστα απ'το αυτοκίνητο, στη μέση του δρόμου να περπατάει αργά και σταθερά..

"Να τις κορνάρω να κάνει άκρη?" σκέφτομαι ενώ τρέχω με 2-3 χλμ/ώρα...
Διστάζω.. "Θα με καταλάβει απο μόνη της,ας μην την τρομάξω"
Χάνω την υπομονή μου... 

Ωδή στον πρώτο αναγνώστη!

Το blog μου σήμερα απέκτησε τον πρώτο του αναγνώστη! Τον othon!
othon μέσα απ'αυτές τις γραμμές θα σε ευχαριστήσω. Ακολουθεί η ευχαριστία:

ΧαΧαΧα!!! Φοβερές ανακαλύψεις!!!

"Όλοι ήξεραν για την ελληνική οικονομική κρίση" - ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
"Διεφθαρμένοι είναι οι πολιτικοί" - ΑΥΡΙΑΝΗ

 














Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Η ηλεκτρική μου κλειδαρότρυπα

Στέκομαι μπροστά στην τηλεόραση. (Οκ, το ξέρω! Κανείς δεν είναι τέλειος..)
Εκτελώντας ευλαβικά το παραδοσιακό ζάπινγκ, φτάνω στο νούμερο 6 της τηλεόρασης μου..
Ξαφνικά ένα ρίγος διασχίζει το κορμί μου.. Οι κόρες των ματιών μου διαστέλονται και η καρδιακή μου συχνότητα φτάνει στο αποκορύφωμα..
Νιώθω σαν να έχω μπεί σε μια μηχανή του χρόνου και έχω μεταφερθεί μερικά χρόνια πρίν..

Άσπρο Πάτο!

Φεύγω απ'το σπίτι.
Κατεβαίνω τις σκάλες και ανοίγω την πόρτα..
Βεβαιώνομαι οτι έχω κλειδώσει και ορμάω σαν τρελαμένος στον δρόμο..

Απο δίπλα μου περνάνε οδηγοί και βρίζονται μεταξύ τους ενώ εγώ σκοντάφτω σ'ενα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.. Παρκαρισμένο??? Είναι πάνω στο πεζοδρόμιο..(!!!) Μπερδεύομαι για λίγο..
"Θα περάσω απο πάνω του" σκέφτομαι..
"Μπά! Άσ'το καλύτερα" και συνεχίζω την ξέφρενη πορεία μου πρός... πρός...
Μα που πάω???

Για κάπου ξεκίνησα, αλλά.. λές και χάθηκα στην πορεία!

Τέλος, το αποφάσισα! Θα φτιάξω ενα blog!!!
"Στ'αρχίδια μας!!!" φώναξε ο ταξιτζής..